Ne zor iş imiş tasavvuf!
Nefsini yok etmeye ve Allah ile “bir”leşmeye doğru yola çıkmış sufi; yaşamını değiştirmek ve kısıtlamak zorunda!
Yöntem birçok zorluğu kabul etmeyi gerektiriyor ama zorla değil, gönüllü olarak.
Gönüllü olarak bu derece çileye talip olmak ne büyük sıkıntı!
Bir kısmını abartı olarak görsek de dayanılacak gibi değil...
Sonunda, tasavvufun en üst sırlar mertebesi olan “evliyalık” gelecek! Dayanmak şart!
Hangi sırlar ve bu sırlara nasıl ulaşılıyor dersiniz?!