Önce bir adım attı Jülide, Kore sokaklarında.
Ardından aldığı derin nefesi bıraktı havaya.
Ve en sonunda bir damla gözyaşı karıştı toprağa.
Jülide sessizce gökyüzüne baktı ve fısıldadı:
Beni sakın unutma Kore. Unutamayasın diye tüm izlerimi bıraktım sana...
Geride çok şey bırakmıştı Jülide, attığı her adımda. Mesela doğarken annesini bırakmıştı, hatırlamayı bile başaramadığı bir hastane odasında. Biraz daha büyüyüp hastalandığında neşesini bırakmıştı bu sefer, hatı ...