BINLERCE HAYAT. BINLERCE OLASİLİK. TEK KADER. Zaman yoktu. Dakikalarım mı vardı, saniyelerim mi yoksa daha da mı azı, bilmiyordum. Omzumda küçük bir çanta vardı. Elimi içine atınca kalem değilse de bir ruj buldum. Titreyen parmaklarla kapağını çıkardım ve ara sokaktaki duvara yapıştırılmış eski postere yazmaya başladım. Bu, iletmem gereken mesaj ve benden geriye bir şey kalmayınca hatırlamam gereken tek amaçtı: PAUL MARKOV'U ÖLDÜR. MARGUERİTE CANE dâhi fizikçi ebeveynleri sayesinde bilimsel ...